Deze morgen deed er zich op de Ministerraad een ongebruikelijk incident voor. Nadat Kris P. en Jan J. met elkaar een hoogoplopende discussie hadden, vielen ze stil en kwamen niet meer uit hun woorden. Ze werden naar het dichtst bijgelegen ziekenhuis gebracht.

Toen Jan J. in een Franstalig ziekenhuis aankwam, eiste hij terstond dat de ambulance hem naar een Nederlandstalige instelling bracht. Voor Kris P. maakte het niet uit als de pers maar aanwezig was.

Er werd gevreesd voor een burn-out, maar geen mens die dat zou kunnen verklaren. De dash was toch uit de federale regering verdwenen zoals het Orakel van A. had gezegd? Na grondig onderzoek bleken beide excellenties een bore-out te hebben. Kris P. bleek ook last te hebben van twijfelgedrag en Jan J. van geldingsdrang.

Beiden vroegen om zo snel als mogelijk behandeld te kunnen worden, daarvoor hebben ze psychologen nodig. Blijkt nu dat er hiervoor wachtlijsten bestaan. Kris P. belde dan ook onmiddellijk naar zijn collega Jo V. die hem geen voorkeursbehandeling durfde te geven, maar wel een persoonsgebonden budget. Ook Jan J. moest wachten, maar kon gelukkig terecht bij een privétherapeut en het Orakel van A. dat van alle markten thuis is.

Nadat de verpleegster Kris P. eindelijk had overtuigd om in het midden van het (ziekenhuis)bed te gaan liggen, verzonk hij in een diepe slaap. Hij droomde van vroeger en zag hoe hij als baas van Unizo het podium van een Unizocongres beklom en uitschreeuwde: 'De vakbond zal nooit een voet zetten in onze kmo's!'. Dat waren nog eens tijden. Toen regeerde de Middenstand het land, beter dan ooit tevoren echode het congres. Plots schrok Kris P. wakker en merkte dat collega Maggie DB. aan zijn ziekbed zat. Ze drukte hem tegen haar boezem en fluisterde in zijn oor dat het RIZIV de behandeling zou terugbetalen.

Ook Jan J. had een droom. Hij zag hoe het Orakel van A., als balling in het onafhankelijke Catalonië, de onafhankelijkheid van Vlaanderen uitriep. Ook hij schrok wakker en keek in de ogen van collega Maggie DB. die zei dat ze niet begreep hoe hij een bore-out kon hebben. We hebben nog heel veel goesting, had haar voorzitster nog pas gezegd.

Wat zou deze excellenties helpen? Een snedige oppositie in de Kamer? Een flinke campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen misschien? Charles M. wil dat ze meteen weer aan het werk gaan. 't Zal wel zijn.

Samenleving & Politiek, Jaargang 25, 2018, nr. 6 (juni), pagina 80