Het is geen gemeente. Zelfs geen deelgemeente. Het is dorpje goed verscholen in het vele groen tussen Schelde en Rupel. "Eikevliet grote zwiet. Ze hebben ne toren maar je ziet hem niet.", zo gaat een lokaal gezegde.

Helaas werd Eikevliet ontdekt. Brussel heeft ons dan maar aangehecht bij Bornem.

Af en toe komt er iemand uit 'het grote Bornem' op bezoek. Zo omschreef de burgmeester zelf de moedergemeente toch, onlangs nog.

De relatie van Bornem tot Eikevliet is veeleer stiefmoederlijk dan moederlijk. Daar zal de koppigheid van de Eikevlietenaren zelf ongetwijfeld ook wel voor iets tussen zitten. Ze willen weinig met Bornem te doen hebben. Dus het is niet helemaal te verbazen dat ze daar in Bornem denken: dat ze hun plan trekken daar.

Komt daarbij dat Eikevliet geografisch eerder bij Puurs dan bij Bornem aansluit. Dat helpt de zaak ook al niet. Temeer omdat er historisch enige rivaliteit is tussen beide gemeenten en de politici die beide gemeenten bestieren. Bornem kende sedert de late middeleeuwen geen andere burgemeester van Jo Van Eeetvelt (vader van) tot Luc De Boeck hem opvolgde. In Puurs is Koen Van den Heuvel – ook CD&V – al jaren ongenaakbaar, hoewel hij nog niet eens zo oud is. De bekende Antwerpenaar Kris Peeters is zijn roots ook nog niet helemaal vergeten. Zijn frequente aanwezigheid in de contreien verraadt volgens sommigen een heimwee zo groot dat het hem wel eens te machtig zou kunnen worden.

Hoe dan ook, Puurs staat sterker dan Bornem vandaag. In 2019 zal de huidige gemeente Sint-Amands fusioneren met Puurs en niet met Bornem. Daarmee is het wel gezegd.

Waarom schrijf ik nu over Eikevliet? Wel, omdat mijn dorp zulk een mooi, innemend dorp is. Wipschieten is er de dorpssport. Hoewel Romelu Lukaku zijn voetbalcarrière bij Wintam-Eikevliet begon, een feit dat mensen zich plots zijn beginnen herinneren, vooral in 'het grote Bornem'.

Eikevliet heeft nog dorpsleven. Iedereen zegt er mekaar goeiedag. Bijna iedereen toch. We lopen er nog allemaal achter de fanfare. We hadden dit jaar prachtige, ontroerende herdenking van de Grote Oorlog. Heel het dorp verkleed. Allemaal werk van een paar mensen die dat aandoenlijke dorpsleven gaande houden. Mensen met een groot hart die niemand buiten Eikevliet ooit kennen. Ze krijgen geen subsidies, denk ik.

Ongetwijfeld wel ruim gesubsidieerd is de Buurtkar. Die glanzende Buurtkar is naast een mobiele buurtwinkel ook een mobiel dienstencentrum. "Mensen kunnen er terecht voor allerlei vragen over zorg en welzijn of voor gemeentelijke dienstverlening. De kans is groot is dat ze aan de kar andere buurtbewoners ontmoeten.", zo lees ik op de website van de Gemeente Bornem.

Ik heb nog nooit iemand aan die Buurtkar zien staan. Maar het is ongetwijfeld goed bedoeld. Het is ook nodig, want er zijn wel wat hulpbehoevende mensen in het dorp, vooral oudere mensen. De demografie verandert echter snel. Oude mensen gaan dood, nieuwkomers komen in de plaats. Ik was ook zo iemand.

Wat kunnen we verwachten van de politiek hier in ons dorp? Het is me niet zo duidelijk. Ik zoek tevergeefs naar concrete programma's en actiepunten van de partijen daar ver weg in het grote Bornem. De tot op heden almachtige CD&V heeft de kandidaten voorgesteld. Wat ze willen doen is niet zo duidelijk. Ze geven in de krant zelf toe dat ze jarenlang vooral met mensen en postjes zijn bezig geweest toen het vertrek van Eetvelt senior een machtsvacuüm deed ontstaan. Dat zou nu voorbij zijn. Maar toch. Al die enthousiaste mensen op de lijst: mooi, maar waar staan ze voor?

Er is een nieuwe partij: 'Iedereen Bornem'. Die partijnaam lijkt me alvast geen winner in Eikevliet, zoals dit stukje misschien al duidelijk heeft gemaakt. Wat die willen doen is me ook niet zo duidelijk, behalve vooral niet de CD&V zijn. Enkel de NV-A heeft voor zover ik kan zien concrete actiepunten, waaronder een "boerkiniverbod in ons zwembad Breeven". Hier moet alvast een groot afschrikkend effect van uit gaan want ik heb er nog nooit één gezien.

Is er dan niets nodig? Er is veel nodig. Ikzelf heb één grote bekommernis: het helse verkeer ons dorp. De tienduizenden forenzen die de N16 willen vermijden beschouwen de dorpsbewoners als hinderlijke obstakels. Zeker kinderen op de fiets. En oudere mensen die slecht te been zijn.

Wat doet de gemeente daar aan? Niet veel voor zover ik kan zien. Ze hebben recent een snelheidsmeter in het dorp gezet. Op zonnepanelen. Ze zijn zo mee met de moderne tijd, daar in het grote Bornem. Die snelheidsmeter is weinig informatief voor de dorpsbewoners. Ze kunnen namelijk zien dat er echt wel véél te snel wordt gereden. Dat we inderdaad beter onze kinderen en slechten te been binnenhouden. Maar dat wisten we dus al.

Er wordt verder niet veel aan gedaan. Eenmaal het brugje over aan de rand van het dorp – je bent dan in Puurs – staan er tenminste verkeersremmende bloembakken. Het zal de opwarming van de aarde allicht niet stoppen, maar voor de leefbaarheid van een dorp is het behoorlijk doeltreffend. Zie daar alvast één concreet idee voor de Bornemse kandidaten, nu de plaatsen op de lijst zijn uitgedeeld. Hopelijk bedenken ze er zelf ook nog een paar.

Deze bijdrage verscheen in de reeks Mijn Gemeente, VK 14/10

• Eikevliet
• vk 14/10