Volgens een quiz van The Guardian zit ik net op de grens van ‘niet-populistisch links’ en ‘populistisch links’ en is de leider op wie ik het meest lijk Pablo Iglesias van Podemos.

We moeten ons niet blindstaren op het karakter van Orbán of Trump. Autoritaire praktijken komen niet enkel voort uit sterke leiders aan de top.

Gezien de onvoorspelbaarheid van leiders als Poetin, Trump of Erdogan is het niet ondenkbaar dat de wereld terechtkomt in een internationaal conflict.

De wereld lijkt opnieuw te deglobaliseren, maar de nieuwe nationalisten zijn géén andersglobalisten.

De uitdaging voor politici vandaag is om te proberen een sterke goede leider te zijn.

Wat het continent sinds 1998 doormaakte, was een rariteit. De wereld veranderde, maar Latijns-Amerika bleef links. Die anomalie is vandaag ongedaan gemaakt.

‘Made in China 2025’ en ‘Belt and Road’ moeten van China de nummer één in de wereld inzake hightech verwerkende nijverheid maken.

Het aanscherpen van de rivaliteit is vooral een gevolg van de komst van Mohammed bin Salman in het centrum van de politieke macht van het Saoedische koningshuis.

Het populisme en de technocratie lijken als twee broers die regelmatig met elkaar op de vuist gaan. Toch delen ze een diepere bloedverwantschap.

Een verhaal vertellen dat burgers met elkaar verbindt, is de enige oplossing. Dat is ingewikkeld, maar niet onmogelijk.

De beschermingsstandaarden worden verlaagd, de rechterlijke macht in vraag gesteld en de kritische stemmen verdacht gemaakt.

Kleine maar goed georganiseerde groepen zouden liever terugkeren naar de tijd waarin vrouwen geen controle hadden over hun lichaam en hun leven.

De auteur vraagt zich af of hij een libertair socialist is. Laten we het erop houden dat hij niet in een hokje kan worden gestopt. Hij is een belezen rebel, een tedere anarchist.

Als de trend zich doorzet, zullen de 0,1% rijksten in de Verenigde Staten, Europa en China tegen 2050 meer bezitten dan de middenklasse in die regio’s samen.

Wekt de titel een activistische indruk, in het boek is toch vooral een zeer goed geïnformeerde onderzoeksjournalist aan het woord.

Lees vooral eerst Sapiens en Homo Deus van Harari, maar nadien is dit het boek dat je zelf het meeste wapent in de volgende discussie over de status van de wereld.

Het boek is verplichte literatuur voor iedereen geïnteresseerd in de huidige malaise van de sociaaldemocratie. De implicatie is helder: welke ideologie vervangt de Derde Weg?

Ik wens de nieuwe burgemeester van Molenbeek alle succes, maar ze moet toch wel gewoon toepassen voor de Nederlandstaligen wat ze voor de Franstaligen vraagt.