Als historicus kent de burgemeester van Antwerpen zijn geschiedenis: alles is de schuld van de sossen. De gezonde stadsfinanciën. Alle lintjes die hij de voorbije zes jaar mocht doorknippen, van dienstencentra, scholen, fietspaden, rusthuizen, straten en pleinen, tramlijnen – die laatste wat ingekort, want wat zou er gebeuren als 'bepaalde etnische groepen' de tram nemen? Enfin, allemaal de schuld van de sossen die de projecten in de planning hadden gestoken. Af en toe is iets zijn eigen verdienste, zoals het politiepaleis van 280 miljoen euro aan Berchem Station waarop Ceaucescu jaloers zou geweest zijn en waarvan de factuur voor de volgende bestuursploegen is. En de twee ondergrondse parkings onder de Zuiderdokken, waarvan de vergunning geschorst is? Dat is dan weer de schuld van klagende buurtbewoners. Er zijn varianten op de schuldvraag.

Als na zes jaar de 'war on drugs' zoals voorspeld compleet is mislukt en de maffia de oorlog naar woonwijken heeft verplaatst, is de burgemeester niet verantwoordelijk. Een Nederlandse professor leerde hem namelijk over de infiltratie van het drugsmilieu in alle geledingen van de Nederlandse samenleving. En dus is er vast ook wel infiltratie in de Antwerpse politiek. Niet in zijn eigen partij, uiteraard. Daar zijn alleen wat leden van racistische, antisemitische en seksistische stoottroepen actief. Al is dat toch ook wel een beetje een door de rode staatszender opgeklopte heisa. Het gaat ook niet om het gemeenteraadslid van zijn partij dat veroordeeld werd voor misbruik van vertrouwen en witwaspraktijken. Zoiets strekt in sommige kringen tot aanbeveling. Dus werd gekeken naar een bepaalde groep. Mannen. Vermoedelijk met nogal wat contacten in Borgerhout. Gelinkt aan de oppositie. Uiteraard, want wil je impact op de macht, moet je bij de oppositie zijn.

Verongelukken er kinderen in het verkeer? Eigen schuld. Wij, bij N-VA, leren onze kinderen wat een dodehoekspiegel is. En dus leeft ons nageslacht nog. Dat is nog eens wat anders dan de linkse ouders die 's avonds voor het slapengaan hun kindjes de verkeersonveiligheid influisteren. Waar halen ze het? Dankzij zijn partij gaat het schitterend met de mobiliteit in Antwerpen. Elke Antwerpenaar en bezoeker van de stad kan ervan meespreken. Dat is een vaststaand, zij het alternatief feit. En straks wordt de Ring overkapt. Helemaal. Zonder geld en zonder ambitieuze investeringen in fietspaden en tramlijnen – alle ontwerpen voor tramlijnen naar randgemeenten vergaren al jaren stof. En minder auto's mogen er volgens de partijideologie niet rijden. Wel integendeel. Maar de actiegroepen krijgen een plaatsje in de bestuursorganen van BAM. Dat vlot.

Samenleving & Politiek, Jaargang 25, 2018, nr. 7 (september), pagina 88