CRISIS. HET WOORD VAN HET JAAR

Niet selfie, noch loketjanet. Crisis. Het zou terecht zijn, want het is vandaag amper weg te denken uit eender welk gesprek. Financiële crisis, economische crisis, klimaatcrisis, vertrouwenscrisis en ga zo maar door. En ja, ook een hele generatie jongeren in crisis. We durven het vandaag nog amper toe te geven, maar we merken het wel. In het dalend aantal jobs, het dalend aantal kansen en het dalend vertrouwen. De toekomst is onzeker.

Niets zo sprekend als cijfers: 7,5 miljoen (24%) Europese jongeren waren begin dit jaar op zoek naar een job. Schokkend, zegt u? Vergeet dan vooral niet dat in Griekenland dat cijfer ondertussen op 60% ligt. In Spanje is dat 55%. Ook in ons land is de toestand schrijnend. 1 op 4 jongeren tussen 15 en 24 in ons land is op zoek naar werk. 1 op 4 vindt het niet. Onder zij die het wel gevonden hebben, blijven duizenden overgekwalificeerd voor de functie die ze uitoefenen. Laaggeschoolden worden de arbeidsmarkt uit geduwd. Binnenkort kunnen ze misschien beginnen werken voor een uitkering.

Allemaal niets nieuws onder de zon. De alarmbel gaat al langer af. De reactie? Die blijft uit. Enkele jaren terug werd er nog meer dan 1000 miljard euro vrijgemaakt voor het redden van noodlijdende banken. Vandaag vindt men amper 6 miljard voor het aanpakken van de jeugdwerkloosheid. Maar laat dat voor conservatief Europa geen reden zijn om de welwillendheid van de jonge generatie niet in vraag te trekken. ‘Don’t blame your unemployment on me. That’s your fault.’ Ze hebben goed naar Margaret Thatcher geluisterd.
Schrijnend is het effect hiervan op de jongeren zelf. Zij kijken nu anders naar hun toekomst. Passen hun dromen aan aan een nieuwe realiteit. Beslissingen worden gemaakt op basis van geschatte kansen, niet op basis van dromen. De studiekeuze wordt bepaald door de kans op werk nadien, een huis kan niet meer gekocht worden zonder steun van de ouders en nog nooit begon men zo jong te denken aan de oude dag. Smaakt wrang, toch?

DE INZET VAN DE VERKIEZINGEN

Als ik hoor hoe sommige partijen zonder al te veel blos op de wangen pleiten voor mini - of was het nu flexi? - jobs met een al even mini-loon en al even mini-rechten of zie hoe men vandaag wil dat werklozen gemeenschapsdienst verrichten in ruil voor een uitkering, dan huiver ik voor wat er na 25 mei 2014 volgt. Laat er dus geen twijfel over bestaan dat de uitkomst van die ene dag voor heel wat mensen onder ons veel zal bepalen. In de eerste plaats voor die 7,5 miljoen jongeren.
Daarom richt ik mij even volledig naar de politici vandaag, en als het even kan ook naar die van morgen. Vergeet niet dat onze generatie, die 7,5 miljoen werkloze jongeren in Europa, deel uitmaken van de toekomst. Niet alleen die van hun, maar ook die van u. Zij zullen mee instaan voor het uitbetalen van de pensioenen, het eindelijk aanpakken van de opwarming van het klimaat. Zij zullen de volgende generatie op de wereld zetten en de wereld van morgen vorm geven. In mijn ogen is dat meer waard dan 6 miljard doekjes voor het bloeden. In mijn ogen is dat onbetaalbaar.
Laat daar de komende verkiezingen om draaien: welke toekomst bieden wij jonge mensen. En bijgevolg alle mensen. Schuif de schuld niet in hun schoenen. Zie het volledige plaatje. Neem zelf uw verantwoordelijkheid. Vecht mee met ons voor dat sterk onderwijs, investeer in een mentaliteitswijziging op de arbeidsmarkt en in de economie en geef zo iedereen de kans op een mooie toekomst. Dit is het moment zowel op het Europese, het Vlaamse als het federale niveau. Ik zal deze crisis blijven aanvechten samen met iedereen die gelooft dat die jongeren een toekomst verdienen. Zodat hun toekomst niet in de vernieling wordt bespaard.
Ik geloof dat wij echt iets kunnen veranderen en dat sp.a het verschil hier kan maken. In de Dorpsstraat, de Wetstraat en op het Europaplein. Dus ja, om misschien toch te antwoorden op de vraag: ik geloof dat mijn partij de meubelen kan redden. Omdat ik vertrouwen heb dat sp.a geen miljoenen jongeren in de kou laat staan. Omdat er gewerkt wordt aan een solidaire oplossing en ik weet dat we trots mogen zijn op waar we voor staan: een sociaal rechtvaardig Vlaanderen, België en Europa.

Sanne Doms
Voorzitter Jongsocialisten

sp.a - campagne - verkiezingen

Samenleving & Politiek, Jaargang 20, 2013, nr. 10 (december), pagina 14 tot 15

• campagne
• verkiezingen
• sp.a

DE KOERS VAN SP.A: BEWEGING OVER PARTIJ