DURE JOBGROEI VALT TEGEN

Vorig jaar organiseerden we met Jongsocialisten VUB een debat over jongerenwerkloosheid. Het feit dat er vandaag meer dan 1 op 4 jongeren in Brussel zonder job zit, vonden we een te groot issue om zomaar te laten passeren. Ondanks dat er door deze regering een aantal goede maatregelen werden genomen, zoals de vermindering van de sociale bijdragen voor de doelgroep van jonge werknemers, wordt er nog te weinig gedaan. Jongeren die afstuderen, zeker die met een migratieafkomst, zullen het moeilijk hebben om een job te vinden. Vandaag zit 26% van de jongeren in Brussel zonder baan. Antwerpen, waar N-VA-voorzitter Bart De Wever de plak zwaait, stak Brussel onlangs voorbij: 27% van de afgestudeerde jeugd is er werkloos.

Bart De Wever beloofde voor de verkiezingen van 2014 meer jobs en een daling van de lasten op arbeid om het probleem van de jongerenwerkloosheid aan te pakken. Het is nu juni 2016. Wat zien we? Van die daling van de lasten op arbeid is zeer weinig in huis gekomen. Over het aantal jobs die zouden worden gecreëerd, horen we constant tegenstrijdige berichten. De ene keer is het 60.000 jobs tegen 2021; en als het wordt berekend door het Planbureau zouden het er 45.000 zijn. Tegelijkertijd worden ook de kosten van deze jobcreatie niet meegerekend. Het zou de regering meer dan 6 miljard euro kosten om die 45.000 banen te creëren, waardoor er nog meer zal moeten worden bespaard.

LANGER WERKEN VOOR EEN LAGER PENSIOEN

Nog voor jongeren op de arbeidsmarkt terechtkomen, staat het reeds vast dat ze langer gaan moeten werken voor een lager pensioen. De vooruitzichten zijn somber en het pessimisme overheerst. In een onderzoek van socioloog Mark Elchardus uit 2013 zien we dat bijna 90% van de Belgische twintigers en dertigers vreest voor een daling van de werkgelegenheid, voor meer druk op de sociale zekerheid en voor lagere pensioenen. Zo’n 79% van diezelfde groep vreest dat men alsmaar langer zal moeten werken.

Dat laatste is alvast uitgekomen. De wettelijke pensioensleeftijd werd door deze regering verhoogd naar 67 jaar. Niet omdat de vorige generaties potverteerders zijn geweest, wel omdat het beleid die keuze heeft gemaakt. Er bestaan nochtans alternatieven voor het financieringsvraagstuk van de toekomstige pensioenen: meer tewerkstelling, meer vraagstimulering en een alternatieve financiering van onze sociale zekerheid. Maar deze beleidsopties vinden geen gehoor bij de regering-Michel. Enkel langer werken is een optie. Mijn grootvader is op dit moment 67 jaar. Zijn rug en knieën gaan al jaren niet meer mee. Ik zie hem al geruime tijd niet meer in staat om elke ochtend vanuit Mechelen naar Brussel te sporen om daar te gaan werken.

De waarheid is dat het niet noodzakelijk is om de (wettelijke) pensioensleeftijd op te trekken. Het is een louter ideologische keuze die de huidige regeringsploeg maakt. Sp.a stelde tijdens de verkiezingen van 2014 voor om ons pensioenstelsel op een andere manier te bekijken. Hun voorstel hield in dat iedereen een loopbaan van 42 jaar zou moeten doorlopen alvorens recht te hebben op een volledig pensioen. Dat zou er voor zorgen dat iedereen even lang moet werken, wat transparanter en eerlijker is. Het werd trouwens berekend dat onze pensioenen betaalbaar zouden blijven als iedereen een loopbaan van 42 jaar zou doorlopen. Daar hangt natuurlijk ook aan vast dat de teller moet blijven doorlopen in geval van ziekte en/of indien men voor een kind moet zorgen en dat men daarvoor dus niet gestraft wordt.

Jammer genoeg zien we veel hypocrisie bij de meerderheidspartijen. Meryame Kitir (sp.a) diende onlangs in de federale Kamer een amendement in om de pensioensleeftijd van parlementsleden gelijk te trekken met de pensioenvoorwaarden van werknemers. Dit werd door de voltallige meerderheid weggestemd onder het mom dat ‘dit niet de gepaste manier is en niet de gepaste omstandigheden zijn’. Om de pensioenleeftijd voor gewone werknemers drastisch te verhogen, waren de omstandigheden blijkbaar wel gunstig genoeg. Ondanks de verkiezingsbelofte van elke meerderheidspartij om de wettelijke pensioenleeftijd op 65 te houden.

WOONBONUS AFGESCHAFT

Niet alleen zullen we met zijn allen langer moeten werken, ook het ouderlijke huis verlaten zal een flink stuk duurder uitvallen nu de woonbonus is afgeschaft. Jonge gezinnen die een appartement of een huis willen kopen of bouwen, zullen veel dieper in de buidel moeten tasten met deze maatregel.

INSCHAKELINGSUITKERING AFGENOMEN

Terwijl er vandaag een torenhoge jeugdwerkloosheid is, krijgen jongeren tegelijkertijd een klok opgelegd om een job te vinden. Binnen de drie jaar nog geen job gevonden? Sorry, maar dan krijg je ook geen inschakelingsuitkering meer. Deze maatregel werd door de liberalen naar voren geschoven en uitgevoerd onder de regering-Di Rupo. Jongsocialisten heeft zich steeds stevig verzet tegen deze maatregel. Ook Elio Di Rupo keerde onlangs op zijn stappen terug; hij verklaarde dat de beperking in de tijd van de inschakelingsuitkering een foute beslissing was.

Als je de middelbare school trouwens verlaat zonder diploma en je bent jonger dan 21 jaar, krijg je helemaal géén inschakelingsuitkering. Jongeren zonder diploma zijn vandaag met voorsprong de zwakste groep in onze (universitair) diplomagerichte samenleving. Deze groep zou een prioriteit moeten zijn, maar deze jongeren worden dubbel gestraft. Ze hebben geen diploma en krijgen geen uitkering. Opnieuw is dit een ideologische keuze: we glijden steeds meer af naar een sociale verzekering met minder solidariteit; enkel wie bijgedragen heeft, maakt kans.

WERKERVARINGSPROJECTEN AFGESCHAFT

Matthias Diependaele (N-VA) roept in het Vlaams Parlement herhaaldelijk de oppositie en sp.a in het bijzonder toe dat ‘gratis niet bestaat’. Het is een erg selectief verwijt. Want tegelijkertijd zien we dat zijn partijgenoot en Vlaams minister van Werk en Economie Philippe Muyters de werkervaringsprojecten afschaft en ze vervangt door gratis stages. Deze werkervaringsprojecten waren nochtans een ideale opstap voor jonge werknemers om hen een eerste werkervaring te laten beleven, mét verloning. Maar die wordt dus naar de prullenmand verwezen. Gratis bestaat dan toch voor rechts. Zolang de werkgevers er van kunnen genieten, althans, in de vorm van gratis arbeidskrachten. Ze noemen dit ook wel eens ‘uitbuiting’.

ONDERWIJSHERVORMING AFGEVLAKT

Onder de vorige Vlaamse regering-Peeters II werden er hervormingen aangekondigd in het onderwijs. Die zijn broodnodig: de huidige watervalstructuur heeft lange tijd goed gewerkt en zorgde er voor dat ons onderwijs werd aangeschreven als één van de beste van Europa, maar vandaag blinkt ons huidige ASO-TSO-BSO-systeem vooral uit in elitarisme. Het is een systeem waarin neergekeken wordt op iedereen die een lagere opleiding volgt. Het onderwijsakkoord van de vorige legislatuur, waar de huidige regeringspartijen CD&V en de N-VA deel van uitmaakten, was een goede oplossing om ons onderwijs terug concurrentieel te maken met andere EU-landen. Het gaf elke student de kans om zijn of haar interesses te volgen. In plaats van af te vloeien naar een ‘lagere’ richting zouden slechter presterende leerlingen meer ondersteund en specifieker begeleid worden.

De recent aangekondigde onderwijshervorming is slechts een eerste stap naar een échte hervorming. Het is jammer om vast te stellen dat de ASO-TSO-BSO-schotten mogen worden behouden. Op deze manier bestendigt de Vlaamse regering het elitaire karakter van de ASO-richting door scholen de optie te bieden zich enkel toe te spitsen op de voorbereiding naar hoger onderwijs. Van een eliteschool gesproken. Een echte onderwijshervorming is nochtans broodnodig nu we gezien hebben dat zelfs de partij van minister van Onderwijs Hilde Crevits, de CD&V, het woord ‘geletterdheid’ niet eens correct kan spellen. Dit is een gemiste kans. Vooral de schoolverlaters zonder startkwalificatie zijn de klos. De Vlaamse regering slaagt er niet in de ongekwalificeerde uitstroom significant terug te dringen en lijkt daar niets aan te willen doen.

INSCHRIJVINGSGELD VERHOOGD

Niet alleen komt de grote onderwijshervorming er niet, de minister van Onderwijs Hilde Crevits verhoogde ook in één klap het inschrijvingsgeld voor het hoger onderwijs met 270 euro. De universiteiten, die geplaagd worden door een waanzinnige besparingsideologie, moeten het nu met nog minder middelen stellen. De rectoren moeten al jaren creatief omspringen met de beperkte middelen. Zo moest Paul De Knop, de vorige rector van de VUB, obligaties uitschrijven om de koten van de VUB te moderniseren. Met alleen overheidsgeld zou dit niet kunnen. Het is een fout signaal dat universiteiten privaat geld moeten aanschrijven om te kunnen blijven draaien. Zo komt het Vrij Onderzoek in gevaar. Dat mogen we nooit laten gebeuren.

JONGEREN FINANCIEREN BELASTINGONTDUIKERS

Het valt te betreuren dat de regeringen-Michel en -Bourgeois de keuze maken om jongeren niet te ondersteunen. Ze doen in feite zelfs meer dan dat. Ze ontnemen de kansen om werkervaring op te doen, geven geen enkel perspectief op beterschap en vallen ons persoonlijk aan door het inschrijvingsgeld te verhogen. Tegelijkertijd krijgen we te horen dat er miljarden Belgische euro’s in Luxemburg, Zwitserland en Panama staan, maar dat daar niet aan geraakt wordt. In de plaats besparen ze op onderwijs en op jongeren. Wij zijn op dit moment degenen die de belastingontduikers financieren. Wij zijn degenen die gestraft worden door ideologische keuzes die deze regering maakt. De Belgische jeugd is kwaad op dit beleid. En gelijk hebben ze

Jaro Verberck
*Voorzitter Jongsocialisten VUB *

jongeren - Michel I - Bourgeois I - ideologie

Samenleving & Politiek, Jaargang 23, 2016, nr. 6 (juni), pagina 9 tot 12

• Bourgeois I
• Michel I
• ideologie
• jongeren

VERLIEZERS VAN HET REGERINGSBELEID

Armen: in de hoek waar de klappen vallen

Frederic Vanhauwaert

Jongeren: gestraft door ideologische keuzes

Jaro Verberck

Vrouwen: dupe van de pensioenhervorming

Celien Vanmoerkerke

Zieken: de stok werkt niet

Evelyne Hens

Ambtenaren: gemakkelijke prooi voor besparingsdrift

Dirk Van Melkebeke