groen

Groene partijen staan vandaag vooral in de verdediging. Het is tijd om het klimaatverhaal te herschrijven, zodat meer mensen de noodzakelijke klimaattransitie steunen.

Hoe kan het dat de regering-De Wever zo ver staat van de nucleaire realiteit? Daarvoor moeten we terug naar de periode 2018-2021.

Het wordt een intellectuele uitdaging een groene transitie ook sociaal aantrekkelijk te maken. Groen is toe aan een herbronning. Stof voor een ideologisch congres.

Het zag er lang niet goed uit voor Groen in de campagne. Maar toen veranderde er plots een aantal zaken in het voordeel van de partij.

Vlaanderen verrechtst voor onze ogen en de linkse partijen zetten daar elk hun eigen, nogal smal, nicheprogramma tegenover. Zo zal het progressief alternatief er niet komen.

Er is nood aan verzet tegen de rechtse hegemonie van N-VA en Vlaams Belang. Helaas zijn de vier stromingen op links nauwelijks on speaking terms.

Wanneer je een ongewenste plek krijgt en een zeer succesvolle legislatuur had, is het prettig om bloemen te krijgen die een mens anders pas op het graf krijgt, maar maakt men dus ook de staat van je leven op alsof je er niet meer bent.

De verhoogde aandacht voor energie en klimaat maakt dat Groen niet langer de enige eigenaar is van het klimaatthema. En dat is een probleem voor de partij.

Staan de groenen met de opvangcrisis opnieuw aan de rand van de afgrond?

Een eventuele verdere afkalving van de centrumpartijen zou de relatieve grootte van de linkse partijen kunnen doen stijgen.

Vlaanderen heeft nood aan een uitgesproken links groene partij.

De relatie tussen Vooruit en Groen vandaag is slecht. Een pleidooi voor wederzijds begrip.

Uit nieuwe berekeningen blijkt dat de opbrengst van een coronataks waarschijnlijk een stuk hoger ligt dan voorstanders denken.

Al maanden trek ik door ons land, voornamelijk langs gemeenten waar de antistem zegevierde. Een getuigenverslag door een politieke nieuwkomer.

Ook mensen die op het einde van de maand de eindjes aan elkaar moeten knopen, moeten kunnen genieten van een meer klimaatbestendige samenleving.

Het is een publiek geheim dat de ‘Calvo-flank’ een eerder economisch-liberale positie inneemt. Of flirt met groen liberalisme, zeg maar.

Op 14 oktober verloor sp.a in de centrumsteden ruim 10% van haar electoraat, om te landen op 17,6%. Hiermee speelde sp.a haar label van stadspartij kwijt.

Voor sp.a lijkt lokale politiek vandaag op de Dien Bien Phu-strategie van het Franse leger in Vietnam. Het beeld van Groen toont gelijkenissen met Mao’s Lange Mars.