migratie

Minister Van Bossuyt (N-VA) maakt komaf met hervestiging, de enige veilige en legale manier om naar België te komen. Maar wat is hervestiging nu eigenlijk?

“Het strengste migratiebeleid ooit” lijkt anno 2024 wel een kwaliteitslabel van politieke partijen, maar dat was niet altijd zo.

Vlaams Belang komt voorlopig nergens aan de macht. Toch is haar invloed groot. De toekomstige regeringen zullen grotendeels een migratiebeleid voeren zoals dat door Vlaams Belang wordt bepleit.

Vandaag doen de (klein)kinderen van migranten het steeds en is de arbeidsmarkt steeds meer afhankelijk van nieuwe immigranten.

Wie durft de superdiverse realiteit van vandaag onder woorden brengen en de mensen verbinden in een taal die alle Vlamingen respecteert en vooruithelpt?

Wat staat er precies in het ‘historische’ Migratie- en Asielpact? Is het fair voor lidstaten, en is het fair voor vluchtelingen?

Ondanks onheilsberichten dat migratie ongekende proporties aanneemt, leven we in een tijd waarin bewegingsvrijheid meer beknot is dan in eender welke periode in de geschiedenis.

Terwijl het Europese Migratiepact zo goed als geen oplossing biedt voor de bezorgdheden van de EU-landen, houdt het voor mensen op de vlucht wel zeer ernstige mensenrechtenschendingen in.

Tegenover het Australische migratiemodel van rechts, kan links het Zuid-Amerikaanse migratiemodel zetten.

Door de aandacht te verschuiven van de ene, Grote Integratie, naar vele, kleine integraties, is het mogelijk om de complexiteit van integratie beter te vatten.

Het is hoog tijd dat politici een genuanceerder en vooral eigen verhaal vertellen over ‘sociale mobiliteit in superdiversiteit’.

Het idee van het nieuwe Europese migratiepact dat de lasten zoveel mogelijk verdeeld moeten worden, verdoezelt de realiteit dat elke lidstaat in feite zijn eigen lasten probeert te minimaliseren.

Radicaal-rechts leidt, centrumrechts volgt en centrumlinks zwijgt. Welke partij durft een breekpunt te maken van een humaner migratiebeleid?

Een opener arbeidsmigratiebeleid is de sleutel om niet alleen problemen op onze arbeidsmarkt op te lossen, maar ook internationaal te werken aan een meer rechtvaardig migratiebeleid.

Sommige voorstellen van Vooruit ademen wantrouwen uit ten aanzien van mensen op de vlucht, alsof ze enkel gevlucht zijn om te profiteren van onze welvaartsstaat.

Waarom ik het vervangen van een leefloon door integratiesteun aan mensen die hier de eerste drie jaar in ons land verblijven een zeer goed idee vind.

Het migratiebeleid van Denemarken gaat tegen kernwaarden van sociaaldemocratie in en verwerpt een samenleving van solidariteit.

Steden wijzen de weg voor een samenleving die open en toegankelijk is voor iedereen.

Wie een stap verder wil zetten in de moeilijke discussie over asiel en migratie moet weg uit de dichotomie 'De vijandige indringer' versus 'Het onschuldige slachtoffer'.

Een nieuwe, eengemaakte beschermingsprocedure is dé manier om de complexiteit van elk vluchtverhaal te verzoenen met de nood aan efficiëntere procedures.

Bijdragen van mensen van buitenlandse herkomst aan onze economie zijn essentieel. Daarom is de beslissing van Vlaanderen om inburgeringstrajecten betalend te maken onbegrijpelijk.

Niet de aantallen, wel de frames vormen publieke opinies over asiel en migratie.

De mogelijkheden moeten worden verruimd om op een reguliere manier naar de EU te komen en hier een verzoek om internationale bescherming in te dienen.

De beschermingsstandaarden worden verlaagd, de rechterlijke macht in vraag gesteld en de kritische stemmen verdacht gemaakt.

Inhoudelijk is de stellingname van sp.a rond asiel en migratie vandaag min of meer doordacht. Toch lijkt de partij met de handrem te communiceren.