media

In 2020 had niemand het over "woke", in 2025 is het een alledaagse term met een overwegend negatieve betekenis. Wat was de rol van de Vlaamse geschreven pers?

Ontransparante filters, commerciële prioriteiten en obscure algoritmes dreigen de diversiteit aan stemmen in het medialandschap ernstig te ondermijnen.

Veelzeggend is de gebetenhondreactie van journalisten als een geïnterviewde durft te suggereren dat media een rol spelen in wat zich in de maatschappij afspeelt.

Door mediaconcentratie verdwijnen jobs en verschraalt het nieuwsaanbod. Het economisch belang primeert op het democratisch belang.

Kleine, alternatieve media geraken niet meer in de algoritmes van sociale media. Dat vraagt om een nieuwe strategie.

Verleg de aandacht van de spektakelpolitiek naar de proteststemmers zelf. Hen moet je ervan overtuigen dat rechtse clowns hen simpelweg voor de gek houden met een duistere droomfabriek.

De tweede ambtstermijn van Trump is allerminst business as usual en vereist dan ook een aangepaste journalistieke aanpak.

Na 9 juni werden de individuele acties en motieven van miljoenen kiezers weer gereduceerd tot oppervlakkige, en vaak tegenstrijdige, ‘signalen’ van ‘de kiezer’. De werkelijkheid is gecompliceerder.

Het debatformat bij Terzake, De Afspraak en De Tafel van Gert is emblematisch voor de hedendaagse relatie tussen media en politiek.

Is het aan zijn linkse DNA te danken dat Wallonië nooit een 'Zwarte Zondag' heeft gekend? Het is ingewikkelder dan dat. Ook Wallonië is niet immuun voor extreemrechts.

Zowel politici als journalisten doen best eens aan zelfreflectie over de politieke campagne.

De Afspraak lijkt het behoorlijk te doen qua diversiteit en pluralisme van zijn gasten, al zijn er een aantal werkpunten.

Op de rechtse flank van het debat kristalliseren zich nieuwskanalen rond de boodschappen van Vlaams Belang en N-VA. Het begin van een virtuele zuil.

De redactie van Doorbraak lijkt het mentale terrein te willen voorbereiden voor een coalitie tussen N-VA en Vlaams Belang in 2024.

De grote mediahuizen verkwanselen de privacy van hun lezers aan adverteerders.

In tegenstelling tot sociale media kunnen traditionele media het ‘extremisme-stigma’ opheffen dat vaak aan rechts-populistische groeperingen kleeft.

Federalisme en democratie hebben een moeilijke verhouding in België, en haalbare pistes tot verzoening liggen niet voor de hand.

Veel politieke initiatieven komen voort uit mediaberichtgeving, terwijl die media volgens een fundamenteel andere logica opereren dan hoe politiek zou moeten werken.

De verhouding tussen politiek en pers lijkt vandaag scherper op de snee dan voorheen. Toch is er geen reden tot paniek. Botsen en zelfs boksen mag, maar zonder de andere te willen vernietigen.

Het discours van provocatie en polarisatie trekt de aandacht van de kiezer. Het werkt entertainend, maar schaadt ook het vertrouwen in de politiek en de legitimiteit van het beleid.

In de mainstream media is nog nauwelijks plaats voor linkse analyse. Uiteraard mag Thomas Piketty het komen uitleggen, dat is goed voor de oplage, maar de marktdominantie laat zich gevoelen.